(បទជាប់ទង)
យប់ត្រជាក់ ធ្លាក់ជំនោរ សូរសត្វយំ
លាន់រងំ ទុំតាមទី ព្រៃព្រឹក្សា
ទាំងម៉ែឪ ឮហើយសែន ណែនឱរា
នឹកបុត្រភ្ងា លាព្រៀងលាន រៀននៅក្រុង។
ពេលនេះស្ងួន នួនកូនសុខ ទុក្ខម្តេចទៅ
ពីមុនពៅ នៅភូមិយើង ភ្លើងផ្លុងៗ
ឥឡូវភ្នែក ប្លែកអន្លើ ស្ទើរទាំងស្រុង
ខ្លាចកូនផុង ក្នុងអន្ទាក់ អ្នកអប្រិយ។
ចិត្តមួយភ្លឹក នឹងឡើងថា ង៉ាមាសស្នេហ៍
ពុកនិងមែ តែតែងភ្នក រកពិសី
សូមព្រលឹង ប្រឹងឲ្យបាន ប្រាណប្រាជ្ញថ្មី
ផុតក្រក្រី ក្តីអំពល់ យល់សុខា។
កូនអើយកូន ក្បូនចំណេះ កេះមិនធ្លាយ
ជាសម្ពាយ ជ្រាយតែរឹង នឹងណាស់ណា
ម៉ែឪពុក មុខបានថ្កើង ឡើងសក្តា
ព្រោះជីវ៉ា ថ្លាថ្លៃថ្លើម ផ្ដើមឲ្យភ្លឺ។
អ្នកមានគុណ ពន់លំបាក យ៉ាកមិនថ្វី
តែភក្តី ភ័យខ្លាចខ្លួន ស្ងួនកូនឈឺ
សូមកល្យាណ បានសុខសុទ្ធ ផុតជំងឺ
ដឹងណាពៅ នៅឯស្រុក ពុកម៉ែចាំ៕
និពន្ធដោយៈ យាន សំណាង (កវីហេងស៊យ)
ថ្ងៃ១៤កើត ខែកក្ដិក ឆ្នាំម្សាញ់ បញ្ចស័ក ព.ស២៥៥៧ ត្រូវនឹងថ្ងៃសៅរ៍ ទី១៦ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣
រិះគន់ស្ថាបនាៈ yeansamnang@gmail.com
0 comments:
Post a Comment
សូមអរគុណចំពោះការចូលមកលេងប្លុកនេះ៕